mecenat sztuki

Kiedyś było tak, że mecenat wszelkiej sztuki związany był z Kościołem Katolickim (albo inną instytucją religijną), monarchiami/arystokracją albo burżuazją. Na tych gałęziach kwitła awangarda, wyznaczane były nowe kierunki w stylach sztuki. Związany był z tym prestiż i finansowanie, co przyciągało artystów którzy tworzyli na zamówienie, a ze strony zamawiających były to swoiste wyścigi i pozycjonowanie siebie (moje miejsce w historii i względem sąsiada).

Dziś Kościół Katolicki ze swoim Licheniem i kościołami a la skocznia (znajomi mówią „pod wezwaniem Małysza”) stracił pozycję awangardowego wyznacznika kierunków w sztuce. Są oczywiście nieliczne wyjątki (Nowosielski) Monarchii nie ma, jej rolę przejęło państwo – i to jak sobie radzi jako mecenas sztuki każdy widzi w zamkniętych na okrągło galeriach. Burżuazja ma się dobrze – istnieje pod nazwą „biznes”. I tu trwają wyścigi. Reklama, moda, tworzenie nowych sposobów na to, aby w twórczy sposób opakować jakiś towar. W tej materii nic się nie zmieniło – jeśli chodzi o mechanizm (kiedyś towarem była pulchna dziedziczka) zmienił się sposób i źródła finansowania, i dyscyplina wyścigów. Ale najważniejszą nową zmianą jest to, że pojawił się Internet.

Co z tego wynika? Otóż przesunęło się miejsce tworzenia i pojawiania się dzieł awangardowych. Czyli nowego spojrzenia na klasyczne tematy. Pojawia się gdzieś coś nowego, ktoś jest anonimowym twórcą, za moment pojawiają się inni zainspirowani – i kwitnie nowy styl. Pojawiają się nowe style. To jest piękne.

Takie plfoto, pełni właśnie taką rolę. Takiego Hyde parku, siewcy, inkubatora. Żywej Galerii. W stosunku do klasycznej fotografii prezentowanej w klasycznej galerii, zmiana jaką widzę w przypadku plfoto jest taka, że mało jest fotografii w prezentowanych tam pracach. Przede wszystkim to są foto-grafiki, które z fotografią mają wspólne źródło pochodzenia. Czy to źle, czy to dobrze, tego nie wiem. Inne jest także tempo prezentowania nowych prac. Jest ono zawrotne. W plfoto jest także jeden szkopuł – prezentuje się tam zdjęcia pojedyncze (i tak nad nimi dyskutuje). Jak ktoś wykonał serię – trzeba ją śledzić, co nie jest oczywiste. Jest to kolejny mały gwoździk do trumny reportażu/cyklu. Jednak plfoto uczy i edukuje swoich użytkowników. Którzy – tak jak artyści przed wiekami grają w swoją grę – i ścigają się… tyle że na punkty i miejsce w rankingu. (a ten wyścig jest jak narkotyk)

Jeszcze chyba jest tak, że za premierę jakiejś fotografii (jeśli ma być odkrywcza) uważa się zdobycie nagrody czy wyróżnienia w konkursie fotograficznym, albo wystawę w galerii, albo ważną publikację (np. w albumie). Jeszcze krytycy nie poważają serwisów typu ploto jako miejsce które wytycza nowe trendy. Ale może kiedyś?

Pozdrowienia,
Kacper