bojka

Po skończonej szkole czy studiach ścieżki przyjaciół rozchodzą się. Ktoś pracuje w innym mieście, ktoś wyjechał za chlebem do innego kraju. Ktoś rozpoczął inne studia i wsiąkł w nowe towarzystwo. Ktoś ma żonę, dziecko, pracę i mało czasu. Ścieżki rozchodzą się. Nie ma już wspólnego podwórka czy zajęć. Brak pretekstów do spotkania. A są one potrzebne, bo życie płynie szybko i... ludzie oddalają się od siebie.

Więzy przyjaźni są trwałe. O tym jak trwałe są naprawdę można się przekonać czasem. Zdarzają się szansy by zebrać się ponownie, aby przez chwilę było tak jak dawniej. Beztrosko, szalenie i nierozsądnie. Dziecinnie. To jest szansa której nie warto marnować. Choć czasem jest trudno. Bo praca, oferta, bo film w telewizji. Bo zmęczony jestem. Bo mi się po prostu nie chce. (bo stary już jestem)

Tu się chciało. Jakże by inaczej. To był paintballowy wieczór kawalerski. Fajny był :-)

teatr cieni

Orłowo. Napotkana przypadkowo sesja śluba, wrzesień 2009

Stocznia Gdynia

Zwykle fotografowane są wodowana. Spektakularne plum w asyście wszystkich świętych. Miałem okazję oglądać wprowadzenie statku do doku. Najpierw wprowadza się statek, następnie spuszczana jest kurtyna i wypompowywana woda. Stocznia Gdynia niby martwa i pusta, a jednak coś się dzieje.

Ostatnie zdjęcie ze stoczni marynarki wojennej.

to juz jest koniec

Za moment liście spadną z drzew, słońce schowa się za chmury, ludzie opatulą się szczelnie. Ale jeszcze nie jest tak źle, zostało nam kilka dni babiego lata. Wg dzisiejszych prognoz 5 takich dni przed nami. :-) Cieszmy się tymi darowanymi chwilami słońca i ciepła, bo juz "ma prawo" być zimno... Te fotografie powstały ledwo co na Trójmiejskich plażach.

lato 2009,

piedrahita

Człowiek musi sobie czasami polatać. To proste zdanie odzwierciedla głód przestrzeni kazdego pilota. Dlatego wlasnie jestem teraz w Hszpani, w malej miescowosci o pieknie brzmiacej nazwie "Pierdahita"

pozdrowienia ze slonecznej Hiszpani,

Kacper